Bu özlem bitmeyecek

Ne olacak biliyor musun? Zaman geçecek yaşanmışlıkların üzerinden. Sensizlik ağır bir yokluk hissi yaşatacak bana. Sonra her gördüğümü sana benzetmeye başlayacağım. Benzesin ya da benzemesin, karşımda yürüyerek gelen birinin  aynı senin gibi yürüdüğünü düşüneceğim, trene binerken bir  parfüm kokusu gelecek burnuma, “bu onun kokusu  mu yoksa...” diyeceğim, sonra arkadan gördüğüm kaç kişiyi "acaba o mu?" diye merak edip yüzüne bakacağım. Bitmeyecek bunlar...İstesem de bitmeyecek. Bitmediği gibi de günbegün artacak bu paranoyaklıklar...Aynısı sana da olacak. Olmalı.

Biz birbirimizi yok etmiş olabiliriz. Ben sende, sen bende eksik olabilirsin. Ama olacak işte!..Her yerde seni arayacağım ben...Her kokuda, her senin gibi yürüyen birinde, her yüzde seni arayacağım. Hiç bulamayacağım. Bunu da biliyorum. Arayacağım ama...Hiç bulamasam bile arayacağım. Hiç göremesem bile o yüzleri sana benzeteceğim.

Belki de sana bir daha asla ulaşamadığım için yapacağım bunu...Sen de yapacaksın. Sen de beni arayacaksın. Aramam falan deme, ben arıyorsam sen de arayacaksın.  Arayacağız.

Ama hiç bulamayacağız. Hiç bulamayacağımızı bile bile arayacağız. Bu özlem bitmeyecek. 
                                                                                                                         Hakan Altay