En masumu da "platonik aşk" dedikleri olsa gerek. Bir merhabayı yıllarca beklemek; belki görürüm umuduyla onun yaşadığı sokaktan geçmek defalarca...
Bir bakışı yakalamak mesela. O bakışa anlamlar sığdırmak... Milyonlarca anlamlar sığdırmak... O anlamları hayallerle süslemek... Paranoyalar üretmek, büyük bir sırrı taşır gibi taşımak onu... Heyecanla onu da içinde büyütmek her geçen gün...Belki bir gün olur umuduyla beklemek...Sadece beklemek. İhtimaller içerisinde sadece beklemek...
En çaresizi, en zoru gibi gözükse de aslında en güzeli de karşılık beklemeden, öylece sevmektir. İhtimaller içerisinde her geçen gün büyür içinde...Onunla yaşarsın. Onunla nefes alırsın aslında. Kimse bilmez. Kimse anlamaz.
Sadece bir sen vardır sende. Senden sonra...
Ve ihtimallerin vardır.
Ve umutların vardır.
Ve ihtimallerin vardır.
Ve umutların vardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder