Karanlık bir odada yürürken bir şeylere çarpmamak için tutunuruz ya hani.. bir bakışına, bir gülüşüne öyle tutundum. "Çarpmamak" için...
O bakışlara, o gülüşlere dünyalar sığdırdım sonra. Anlamlar ürettim. Düşlerime sığındım. İnsan en zor zamanlarda düşlerine sığınır ya hani bilirsin, çıldırmamak için yapar bunu...Ben de kendimi en yalnız hissettiğim zaman düşlerime sığındım. Düşlerimde gülüşün vardı, bakışın vardı. Çıldırmamak için ürettiğim anlamlar vardı.
Kimseye paylaşmadım. Kimseye anlatmadım. Sadece bakışıma, gülüşüme gizledim her şeyi. Baktığında göresin diye. Elinle koymuş gibi bulasın diye ...
Buldun mu?..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder