Hani şair demiş ya: " Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi..." Sahi yetmez mi? Yeter. Bir bakış, bir gülüş, bir sesleniş yeterdi her şeyi anlatmaya. Öyle sayfalar dolusu yazılar yazıp anlatmak gerekmez, öyle saatlerce konuşmak da gerekmez. Bir "Merhaba" sıcaklığına yetinebilirdik. Bir gülüşe sığınabilirdik. Bir bakışa inanabilirdik.

Olmadı ama... Yetinemedik, sığınamadık, inanamadık. Neden bilmiyorum ama anlatmak bu kadar kolayken biz anlatmamayı seçtik... Yüreklerimizde söylenmemiş türkülerimiz, yaşanmamış güzel anılarımız ve artık anlatılması zor hikayelerimiz kaldı.