Her şey gider. Onun kokusu gitmez. Bir yerlerden gelir o koku, bana kalsa " parfümler de insanlara özgü üretilmeli, kimse onun gibi kokmamalı" derim. Ama öyle olmuyor işte. Bir yerlerden onun kokusu geliyor, heyecanlanıyorsun...İnsan bir kötü oluyor.
Her şeyi öğrenirsin. Onu uzaktan sevmeyi, sabretmeyi, ona bakmadan görmeyi, her şeyi...Bir onsuz olmayı öğrenemezsin. Bir de onun kokusunu duymamayı öğrenemezsin.
Kokular sarar çevreni...Çepeçevre....Kuşatır benliğini...Sonra o öpüşler ısırık olur yüreğinde. Artık "yalnız" olduğunu anlarsın.
bari kokusu kalsın geriye, oyle bir anda gelsin ki o koku gotursun anılara. Hersey unutulur geride bırakılır ama o kokunun yasattıkları asla gecmez gecmesin de ben razıyım
YanıtlaSil